Kimsəsiz uşaqlar damim dövlətin diqqətidə olsada bizlərdə onları tək buraxmırıq. Hamı kimi bizdə imkanlarımız çərçivəsində həmin uşaqlara kömək eləməyə çalışırıq. Ancaq buna baxmayaraq Gəncədə yerləşən körpələr evində gördüklərimiz bizi dəhşətə gətirdi. Həqiqətəndə sakinlər tərəfindən gətirilənlərin uşaqlara verilmədiyinin şahidi olduq. Necə deyərlər yetimində payına göz dikənlər var imiş.
Ramazan bayramında mənim təşkilatçılığımla bir qrup Kəlbəcər rayon və Gəncə şəhər sakinləri Ramazan bayramı münasibəti ilə Gəncə şəhərində yerləşən körpələr evində olduq. Gedərkən özümüzlə körmələr üçün ərzaq, oyuncaq, paltar apardıq. Bu bir vətəndaş olaraq bizim mənəvi borcumuzdur. Biz apardığımız ərazqları, (meyvə, tərəvəz, yemək, uşaq paltarı, pampers, sok, peçeyniyə, şar və s) uşaq evinin rəhbərinin iştirakı ilə uşaqlar olan otağa qoyduq. Amma 10 dəqiqənin işində maraqlı hadisə ilə rastlaşdıq. Uşaqlara apardığımız pamperslər və təzə paltarlar yoxa çıxdı. Biz onlara dedik ki, bizim gətirdiyimiz paltarı verin uşaqlara geyindirək. Onlar isə paltar olamdığını bizə bildirdilər. Qısa vaxt ərzində paltarı oranın işliləri tərəfindən götürülüb gizlədildiyinin şahidi oladuq. Sonra səs küy saldıq paltarı aparan işçi gətirdi ki, götürmüşdüm ki, kimsə aparar. Ancaq özü götürmüşdü ki, evinə parsın. Apardığımız ərzaqdan uşaqlara yalnız sok paylandı. Digərləri bəzi işçilər tərəfində özləri üçün götürüldüyünün şahidi olduq. Bu azmış kimi bir çox uşağın pampersidə dəyişdirilməli olduğundan bizim apardığımız pampersləridə vermədilər ki, bizimlə gedən xanımlar bir gündə olsun uşaqların pamperslərini dəyişsinlər. Mən dəfələrlə baş həkimə xahiş etdim ki, özümüzün gətirdiyimiz pampersləri verin ya sizin işçilər ya bizimlə gedən xanımlar bu uşaqların panperslərini dəyişsinlər. Bunların pampersləri artıq yararsızdır, təmizi lazımdı. Baş həkim buna məhəl qoymadı və pamperslərdə ortada yoxa çıxdı. Qyd edim ki, baş həkim birinci yaxınlanlaşır deyir pampers varsa verin mənə, qoyacam otağıma, niyəsini yəqin ki, özü bilir.

Bzi həmin gün uşaqlara 15-20 kq meyvə, 5 kq-dan artıq konfet şokalat apardıq. Amma bizim apardığımız qısa zaman ərzidə yoxa çıxdı. Əyər bu qeyd etdiyimiz ərzaqlar, meyvlər uşaqlara veriləsi olsaydı bir ay müddətində 17 uşağın yeyə biləcəyindən artıq idi. Ancaq onlardan sokdan başqa uşaqlara heçnə vermədilər. Bu haqsızlıqdr, bu Allahın yanındada günah bir işdir. Düzdür uşaqların yaxşı saxlanılması üçün orda şərait salınıb. Ancaq işçilərin acgözlüyünə görə uşaqlara aparılan yeməklır, meyvələr və s. uşaqlara verilmir. Mən həmin gündə iradımı baş həkim Lətifə Kərimovaya bildirdim. O, isə gözdən pərdə asmaqla yalandan işçilərin yanında səs-küy saldı. Bilirsiz niyə, ona görə ki, buranın baş həkimidə işçiləri qədər ərzaq daşıyır evinə. Bu səs-küy sadəcə bizim yanımızda olan bir məsələdir ki, guya tədbir gördü. Əslində isə belə deyil. Dəhşətli iş orasındadır ki, xəstə olan uşağı quru taxtanın üstünə uzadıblar, deyirəm buna niyə yemək vermirsiz, yazıqdı altına heç olmasa bir adyal atın, Lətifə Kərimova deyir bunun beyninı qan çatmır. Əgər bu xəstədirsə deməli buna qayğı göstərmək lazım deyi? Biz orda olduğumuz müddət ərzində digər şəhər sakinləridə uşaqlar üçün yardın gətirmişdilər. Hətda geyinilmiş paltarda gətirmişdilər. Oranın işçiləri geyinilmiş paltarları almadılar, dedilər bu köhnə paltarı istəmirik. Amma biz apardığımız təzə paltarı tez götürüb gizlətdilər ki, aparsınlar evlərinə. Biz uşqlara 10 günlük panpers, meyvə, bir nrçə günlük yemək (səhər,günorta, axşam) aparmışıq. Hər gün şəhər sakinləri də bura yemək gətirir. Bəs dövlət tərəfindən verilən ərzaqların başına nə gəlir? Bu barədə növbəti yazımda daha ətraflı məlumat verəcəm.
Bu məsələ ilə bağlı Gəncə şəhər Səhiyyə idarəsinin rəisi Nazim Əhmədova yazılı müraciət etmişəm. Mövzuya qayıdacam. Qarşı tərəfində mövqeyini dərc etməyə hazırıq.

Vüqar Ələkbərov



Paylaş: