SSRİ-nin əfsanəvi qapıçısı, Böyük Britaniyadakı məşhur "Dinamo" turunun iştirakçısı Aleksey Xomiç bir çox cəhətdən faciəli taleyi yaşayıb. 

O, 1940-cı illərdə ölkənin ən yaxşısı idi, lakin heç vaxt milli komandada oynamayıb. O, 1952-ci il Olimpiadasında iştirak edə bilərdi, lakin yoldaşlıq oyunlarının birində uğursuz zədə alıb - uğursuz şəkildə özünü rəqib oyunçunun ayağının altına atıb, başından zərbə və beyin silkələnməsi alıb.

Tezliklə doğma Dinamo onunla ayrıldı - "atlama qabiliyyətini itirdiyinə görə" təhqiramiz ifadə ilə. Bundan bir neçə il sonra o, Minsk "Spartak"ı ilə SSRİ çempionatının bürüncünü götürəcək — bəlkə də erkən silindiyini sübut edir.

Karyerasının sonlarına yaxın Xomiç fotoqrafiya ilə maraqlanmağa başlayıb. Bu, faydalı olub - çıxışlarını bitirdikdən sonra keçmiş qapıçı fotojurnalist kimi futbol oyunlarına getməyə başlayıb. Onun fotoşəkilləri peşəkar fotoqrafların işinin keyfiyyətindən uzaq idi, lakin onlar müntəzəm olaraq “Sovetski sport”da nəşr olunurdu. Və sonra Xomiç həftəlik “Futbol”da tam ştatlı bir vəzifə alıb.

O, yalnız qapının arxasında yerləşərək futbolu lentə alırdı. Sanki futbol həyatını uzatmaq istəyirdi. Düzdür, o, nadir hallarda vurulan qolları çəkməyi bacarırdı.  Məsələ burasındadır ki, kritik anlarda o, sanki qapıçıların dərisinə girirdi. 

“Futbol”un redaktoru Lev Filatov bir dəfə fotoqrafından soruşur: “Aleksey Petroviç, siz iki qol vurulan qapının yanında dayanmışdınız. Bu fotoşəkillər haradadır? Xomiç tərəddüd edib başının arxasını qaşıdı: “Belə qolları necə əldən verə bilərdin? Ona qışqırıram, ey bala...”

Buna baxmayaraq, Xomiç böyük turnirlərə, dünya və Avropa çempionatlarına göndərilirdi. Orada keçmişin məşhur futbolçuları ilə tanış olmaq imkanı qazanıb. Məsələn, onun futbol kralı Pele ilə şəkli var.