Şəki rayonu, Aşağı Göynük kənd sakini Mustafayev Cəfər Nəzir oğlu tərəfindən ölkə rəhbərliyinə müraciət ünvanlanıb. Bir nüsxəsi də DİA.AZ-a daxil olan müraciətdə deyilir:
"Mən könüllü olaraq 1993-cü ildən 1-ci Qarabağ Müharibəsində iştirak etmişəm. 896 saylı hərbi hissədə rabitəçi kimi Füzulinin Horadiz qəsəbəsi və 22 kəndin azad olunması istiqamətində gedən ağır döyüşlərdə iştirak etmişəm. Döyüşlərdə çoxsaylı düşmən qüvvəsini məhv etmişdik.Hər yeni kəndi azad etdikdə döyüş zonasındakı məhv edilmiş çoxsaylı düşməndən 2 erməni , 1 rus əsgərinin meyitlərinə rast gəlirdik.Erməni –rus muzdlu birləşmələrinə qarşı döyüşlər zamanı , 1994-cü ilin yanvarın 19-da şiddətli müqavimətə rast gəldik. Yaxın məsafədən əvvəlcə mənim belimdəki rabitə qurğusunu snayperlə vurub sırdan çıxardılar. Sonrakı atəşlərdən qorunmaq üçün qaçsam da sağ bud nahiyyəsindən yenə snayperlə vurdular. Özümə gələndə Saatlı Rayon Mərkəzi Xəstəxanasında olduğumu dedilər. 2 gündən sonra cərrahiyə şöbəsində əməliyyat etdilər. Güllə sümüyü zədələdiyindən dəhşətli əzab keçirdim. 17 gündən sonra həkimlərin mənə saymazyana yanaşması, dərmanların olmaması və s. bəhanəsindən sonra yaramda əmələ gələn irinləmədən narahat olub evdə müəlicə olunmağıma qərara verdim. 2 ay ev şəraitində müalicəmi davam etdirdim. İndiyədək soyuq havalarda edən bayıra çıxa bilmirəm. Çox kasıb olduğum üçün birtəhər hərəkət edib kəndimizdə təsəsrrüfatla məşğul oluram. Lakin çox təəssüflər olsun ki, indi sağlamlıq vəziyyətim əvvəlki kimi deyil. Dərman almağa da imkanım yoxdur. Əlillik dərəcəsi almaq üçün də həkimə müraciət etdikdə deyirdilər ki, sənin güllə yarasından yatmağın barədə arayışın yoxdur. Nəhayət, Ombudsman Aparatının və TƏBİB sədri cənab R.Bayramlının köməkliyindən sonra mənə Saatlı Rayon Xəstəxanasında güllə yarasından əməliyyat və 17 gün müalicə olunmağım barədə 88 N-li Arayışı təsdiq edib TƏBİB-ə göndərdilər. Lakin çox təəssüflər olsun ki, mənim əlillik dərəcəm bu günə qədər müəyyən olunnmamaış qalmışdır. Xatırladım ki, həyat yoldaşım işsizdir. Orta məktəndə oxuyan bir qızım və avtoqəza nəticəsində əlil olmuş oğlum var. Ailəmizin dolanacağı çətindir. Ümidimiz qoca anamın pensiyasıdır.

Sizlərdən xahiş edirəm ki, vaxtı vaxtında dərman alıb müalicəmi davam etdirmək üçün mənə əldən çıxmış sağlamlığıma görə əlillik dərəcəsinin müəyyən olunmasında köməklik göstərəsiniz".


Paylaş: