“Pambıq zavodunun toz-dumanından həyətimizdə otura bilmirik. Guya pambığı torpaqdan ayırırlar. Bu zaman görünür filterlərdən istifadə etmirlər. Nəticədə həmin toz-torpağın hamısı havaya buraxılır. Ordan da bizim həyətlərimizə, evlərimizin içinə. Neçə ildir əziyyət çəkirik. Dəfələrlə icra hakimiyyətinə, zavodun özünə müraciət etmişik, xeyri olmayıb”.

İmişlinin Muğan küçəsinin sakini Münasibət Məmmədov belə deyir. Bildirir ki, həmin tozun əlindən bağları, bostanları da məhv olub. Onlar 3-4 ildir ki, bu vəziyyətdə yaşayılar.

“Lap əvvəl belə deyildi. Sonradan betər günə qaldı. Zavoddan hər dəfə söz verirlər ki, düzələcək, düzəlmir. Mən bilmirəm, bunların təmizləyici qurğuları ya işləmir, ya da işlətmək istəmirlər. Bilmirəm dərdləri nədir. Əkin-biçin, meyvə ağacı qalmayıb. Hamısı tozun-torpağın içində itib, batır”.

Sakinlər deyirlər ki, Sovet dövründə rayonda hətta illik gücü 50 min ton olan Pambıq Zavodu olub. Həmin dövrlərdə belə zir-zibili görməyiblər. İndiki kiçik bir zavoddur, ancaq tozu-dumanı özündən böyükdür:

“Tozun, torpağın əlindən yaşaya bilmirik. Son 3-4 ildir lap biabırçılıqdır. Paltar asa bilmirik. Xüsusən gecələr başlayır, səhərəcən hər yeri toza-dumana bürüyür. Nə pəncərə aça bilirik, nə də çöldə oturmaq mümkündür. Evlərimizin üstü tozla dolur. Yağış yağanda da palçıq tökülür. Ağacların üstünə bir baxın, hamısı pambıq lifləridir, inkişaf etmələri mümkün deyil. Yazıq bitkilər necə nəfəs alsınlar. Nəticədə bu boyda məhəllədə bir dənə ağac qalmayıb”, – sakinlərdən Rəsmiyyə Balakişiyeva belə deyir.

O bildirir ki, zavod rəhbərli problemin səbəbini insanlarda görür. Onların zavoda yaxın yerlərdə məskunlaşdıqlarını, günahın özlərində olduğunu deyir:

“Ancaq belə deyil. Biz bu topraqları 1957-ci ildə qəsəbə sovetinin qərarı ilə almışıq. Böyük pambıq zavodu isə 1980-ci illərdə tikilib. Hansı ki, illik gücü 50 min ton olan zavod idi. İndi bir baxın, bu kiçik pambıqtəmizləmə zavodu isə son 4-5 ildə bura köçürülüb. Bu boyda məhəllə əziyyət çəkir bu vəziyyətdən. İnanın, evdə xəstələrimiz var, havaya çıxara bilmirik. Tez-tez paltar batırırlar. Yuyub, sərə bilmirik. Hətta pəncərə də aça bilmirik. Mən 3 xəstə ilə bundan sonra hara köçüm? Evim-eşiyim, hamısı buradadır. Yəqin bu zavodu evlərə yaxın tikəndə bunları nəzərə alıblar. Zəhmət çəkib, filterləri də işə salsınlar”.

Sakinlərdən Rufanə Balakişiyeva da şikayətçidir . Deyir, gün ərzində evdə havası çatmır. Toz-duman əlindən isə çölə çıxmaq mümkün olmur:

“Paltar yuyub, sərə bilmirik. Xüsusən də ağ paltardırsa, batır. Göydən pambıq tökülür, toz da ki, yağış kimi yağır. Nəfəsim tutulur, havam çatmır. İllərdir belədir. Təmiz hava uda bilmirik. 2 körpə uşaq böyüdürəm. Evi təmizləyirəm, bir saat sonra qapqara toz olur. Güzgünün, pəncərənin önünü silməkdən bezmişəm. Uşaqları həyətə buraxa bilmirəm. Bir baxın, toyuq-cücənin tükləri də qapqaradır. İsti rayondu, yaydır, pəncərə aça bilmirik. Həyətdə oturmaq isə ümumiyyətlə, mümkün deyil”.

Bəhlul Məmmədov illərdir Muğan məhəlləsində çalışır. O, maşın təmir edir. Deyir, tozun əlindən işləmək də mümkün deyil:

“Mən burada maşın təmir edirəm, yaşamıram. Amma günüm burada keçir. Mümkün deyil, zülmdü. Ağzımı bağlayıb işləyirəm. Bir baxın, ətrafda ağac qalmayıb, hamısı pis gündədir. İnanın, torpağın-tozun əlindən oturmaq mümkün deyil”.

İmişli Rayon İcra Hakimiyyətinin yerli idarəetmə orqanları ilə iş şöbəsinin müdiri Mirzə Quliyev bildirib ki, orada elə bir problem olmamalıdır:

“Yox əgər elə bir ciddi problem varsa, biz müdaxilə edə bilərik. Zavoda məktub göndərib xahiş edərik ki, problemi aradan qaldırsınlar”.

İmişli Pambıq Zavodundan isə bildirilib ki, artıq problem öz həllini tapıb:

“Bəzi xırda problemlər var idi. İnsanların şikayətindən sonra yoluna qoyduq. Artıq hər hansı problem qalmayıb”.


Paylaş: