Hər bir valideyn övladının gələcəkdə parlaq, uğurlu şəxsiyyət kimi tanınmasını istəyir. Min bir əziyyətlə qazandığı pulları əvvəlcə repititorlara, daha sonra universitet yolunda övladı üçün xərcləyir. Gənc yüksək balla universitetə daxil olur, müsbət nəticələrlə bitirir və müxtəlif şirkətlərdə iş axtarışına başlayır... Müasir dövrdə işçi axtaran orqanlar öz namizədlərini ilk baxışdan elektron CV təqdimatı ilə tanımaq istəyirlər. XXI-ci əsrin əvvəllərindən işə qəbul bu formada aparılır. Normal CV-də qısa şəkildə tərcümeyi-hal, bacarıqlar, əlaqə məlumatları, foto-şəkil və.s mütləq göstərilməlidir. Lakin hər şey bununla bitmir. İşə qəbul zamanı 2 nüans var. Belə ki, vakansiyaya edilən müraciətlərə desək ki, baxılmır, yalan demiş olarıq. İnsan resursları departamenti tərəfindən CV-yə baxılır, namizəd görüşə çağrılır, müsahibənin sonunda gülərüzlə yola salınır. Lakin işə qəbul olmaq çətin məsələyə çevrilib. Məlum məsələdir ki, işçi axtaran şirkətlər daha münasib namizəd axtarışındadır. Namizədlərdə praktik iş qabiliyyəti, ünsiyyət bacarığı, dil bilikləri, xoş xarici görünüş və.s kimi xüsusiyyətlərin olması məqsədəuyğundur. Lakin nəzərə alsaq ki, yeni universiteti bitirmiş gənclərin praktiki bacarıqları sıfıra bərabərdir, o zaman belə bir sual meydana çıxır - Universiteti bitirmiş gənclərin praktikasız olmağında günahkar kimlərdir?- Universitetlər ya tələbələr? Yəqin ki, bu suala cavab vermək çətindir.

1 ildən çoxdur iş axtaran, lakin müraciətləri boşa çıxan Əli Cahangirov vakansiyalara elektron şəkildə müraciət etməkdən yorulduğunu dilə gətirdi: Orta məktəbi rus sektorunda oxumuşam. Rus dilində sərbəst danışa bilirəm. Ali təhsilliyəm. 2018-ci il iyul ayında hərbi xidməti bitirmişəm. Hərbi xidməti başa vurduqdan sonra yaxşı iş tapacağıma ümid edirdim. Bir müddət böyük həvəslə qarşıma çıxan bütün vakansiyalara müraciət etdim. CV atıram, çağırırlar, amma götürmürlər. Daha müraciət etmədiyim yer qalmayıb.Gördüm ki, heç bir nəticə olmadı. Sizə bir əhvalat danışım. 2-3 ay əvvəlbir şirkətə müraciət etdim. İnsan resursları departamentində məndən “ Bizim şirkətdə sizə rəy verə biləcək adam var?”- deyə soruşdular. Mənim də “adamım” olmadığı üçün “yox” dedim. Əvvəllər, bu sözü anlamırdım. Sonralar bildim ki, həqiqətən kimsə mənə rəy verməlidir (gülür).

Eyni aqibəti yaşayan Vasif Abasov da İqtisad Universitetində “Maliyyə” ixtisası üzrə təhsil almasına baxmayaraq 8-9 aydır iş tapa bilməməsindən gileylənir: “Dəfələrlə əmək yarmarkasında iştirak etmişəm. Banklara, maliyyə şirkətlərinə,

müəssisələrə dəfələrlə CV göndərmişəm. Heç birindən cavab gəlməyib. Hərkəsin maddi ehtiyacları var. Nə qədər valideynlərimdən pul almalıyam? Daha pul istəməyə utanıram. Amma ailəm də bilir ki, iş tapmaq çətindir”.

Hazırda dövlət və özəl şirkətlərdə verilən vakansiyalara qoyulan tələblər, başqa sözlə desək, namizədlərdə arzu olunan keyfiyyətlərin təsvir forması çox mürəkkəbdir. Nümunə üçün deyim, dünən bir dostum üçün iş axtarışı edərkən, internet portallarında bir vakansiya qarşıma çıxdı. Ənənəvi hal kimi, işə götürənlər tələblər qeyd etmişdilər: Namizəd məhsuliyyətli, dəqiq, ünsiyyətcil olmalı, 2 xarici dili əla səviyyədə bilməli, ən azı 1 il iş təcrübəsi... nəysə axıra kimi oxumağa səbrim çatmadı. Lap aşağıda əməkhaqqı bölməsindəki rəqəmə baxdım, maaş - 200 manat! Şübhəsiz ki, bu vakansiyanı oxuyanların deməyə sözü çox olacaqdır...

Arif Salahov


Paylaş: