Xüsusilə də həyatının uşaqlıq və gənclik dövrünü “papanın gül balası” statusunda keçirən, hazırda da həmin “havalarla” yaşayan və hökumətdə müxtəlif postlar tutan “Avropa təhsilli gənc kadrlar”ın əhalinin sosial durumu, güzəranı, tələbləri barədə səthi, reallıqdan uzaq, bəzənsə aşağılayıcı forma və tərzdə fikir bildirməsi, minnət qoyması insanlarda haqlı olaraq qıcıq və ikrah hissi yaradır.

Təəssüf ki, dövlətin sosial siyasətinin icrasına görə cavabdeh olan Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinin yüksək vəzifəli yetkililəri, bəzən hətta nazir səviyyəsində cəmiyyət tərəfindən birmənalı qarşılanmayan açıqlamalara yol verirlər. Bu da sözügedən nazirliyin bəzi strukturlarının süründürməçiliyi, astagəlliyi, bəzənsə açıq qeyri-peşəkarlığı, ədalətsizliyi sayəsində sosial təminatla bağlı cəmiyyətdə mövcud olan gərginliyin daha da artmasına xidmət edir.

"Ayda 100 manat uşaqpulu təyinatı aparılması təkliflərini nəzərə alsaq, bu, illik 3,3 milyard manat vəsait edir. Sosial proqramlar adətən 10 illik hazırlandığına görə, bu müddət ərzində uşaqpulu təminatı üçün 30 milyard manatdan çox pul tələb olunur". Bunu Əmək və əhalinin sosial müdafiəsi naziri Sahil Babayev bir qrup media nümayəndələrilə keçirdiyi görüşdə deyib.

Nazir bildirib ki, hazırda bu qədər vəsaitin sırf uşaqpulu üçün ödənilməsi məqbul sayılmır: "Çünki ölkədə demoqrafik vəziyyət yaxşıdır. Proqnozlara əsasən, 2045-ci ilə qədər əhalinin sayı stabil olaraq artacaq. Bunun əlavə stimullaşdırılmasına ehtiyac görmürük..."

Babayevin bu fikirlərinə artıq siyasətçilərdən tutmuş iqtisadçı ekspertlərə qədər bir çoxları tənqidi münasibətini bildirib və bu yanaşmanın həm sırf iqtisadi və maliyyə tərəfləri, həm də dövlətin sosial siyasətinə uyğunluğu baxımından yumşaq desək, qüsurlu olduğunu əsaslı şəkildə izah ediblər.

Ancaq nazirin bu fikirlərindəki ən ağrılı və qəbuledilməz hissəsi nəzərdən qaçıb: “Ölkədə demoqrafik vəziyyət yaxşıdır. Proqnozlara əsasən, 2045-ci ilə qədər əhalinin sayı stabil olaraq artacaq. Bunun əlavə stimullaşdırılmasına ehtiyac görmürük(!)...”

Fikir verin, nazir hesab edir ki, əhali onsuz da çoxdur və Azərbaycan ailəsinə hər uşağa görə misal üçün, 100 manat ödənilməsi, onun artıb-çoxalmasını stimullaşdıra, yəni həvəsləndirə bilər. Yəni Azərbaycan kişisi və qadını 100 manata görə dünyaya durmadan uşaq gətirməyə, əhali sayını artırmağa hazırdır. Bu, nə yanaşma, nə münasibətdir belə? Görəsən, nazirin özünün yaxınları, qohum-əqrəbası arasında ayda 100 manatlıq “stimullaşdırma paketinə” görə uşaqpulu almaq üçün artıb-çoxalmağa, dünyaya uşaq gətirməyə hazır olan nə qədər ailə var?

Biriləri milli mənliyimizdən, mentalitetimizdən o qədər də xəbərdar olmayan bu düşüncədəki adamlara başa salmalıdır ki, vəzifəsindən asılı olmayaraq, heç kimin Azərbaycan kişisini və qadınını Rusiyadakı “bomj”larla, “alkaqoliklər”lə eyniləşdirmək hüququ yoxdur!

Yəni doğrudanmı bu adamlar başa düşmürlər ki, uşaqpulu tələbi əhalinin artıb-çoxalması yox, sadəcə, dünyaya uşaq gətirəndən sonra onun qismən də olsa adi ehtiyaclarını, dava-dərmanını, ac qalmamasını təmin etmək üçün tələb olunur.

Digər yandan, ölkənin demoqrafik siyasəti, bu sahədəki strategiyası kimi dövlətin və xalqın gələcəyi üçün həyati əhəmiyyət kəsb edən məsələlər nə vaxtdan Sahil Babayev səviyyəsində həll olunmağa və bu barədə qərarlar verilməyə başlayıb? Doğrudanmı dövlətin əhali artımının stimullaşdırılmasında marağı yoxdur? Axı, birbaşa milli təhlükəsizliyimizə aid bu cür strateji məsələlər nə Babayevin, nə də bu qəbildən olan digər hansısa gəldi-gedər nazirin “çapı üçün” deyil!...

Təcrübə göstərir ki, bu tipli kadrlar öz fəaliyyətləri və məsələlərə yanaşma tərzləri ilə onlara tapşırılan işin, sahənin fəlsəfəsini anlamaqda çətinlik çəkdiklərini ortaya qoyurlar. Bu səbəbdən ən yaxşı halda görməli olduqları işə sıravi maliyyəçi, mühasib prizmasından, yəni quru rəqəmlər, kəsmək, azaltmaq, qənaət etmək, xeyir götürmək və nəhayətdə bir “molodes” almaq gözü ilə baxır. Bunun arxasındakı milyonlarla insan həyatı, güzəranı, ən əsası isə vətəndaşla dövlət arasındakı sosial münasibətlər sisteminin bugünü və gələcəyi, ədalətlilik səviyyəsi, bu münasibətlərin gərginləşməsinin dövlətçilik üçün yaratdığı təhlükələr və s. barədə düşünmək belə istəmirlər, ya da bunu bacarmırlar!

Nəhayət, heç kimə sirr deyil ki, sosial ədalət və sərvətlərin düzgün bölüşdürülməsi, kifayət qədər iş yerləri, monopoliyadan və məmur oliqarxiyasından uzaq iş, biznes mühiti təmin olunsaydı və büdcə talançılığına son qoyulsaydı, bu gün hansısa sosial müavinət, uşaqpulu və s. davası aparan vətəndaşların sayı indikindən qat-qat az olardı.

Söz büdcə talançılığından düşmüşkən, S.Babayevlə görüşdə iştirak edən heç bir mətbuat nümayəndəsi son zamanlar onun rəhbərlik etdiyi nazirliyin keçirdiyi tenderlər ətrafında yaranan şübhəli, qaranlıq məqamlar barədə danışmadı, nazirə sual ünvanlamadı. Bunun səbəbi bəllidir...

Ancaq söhbət dəyəri milyonlarla ölçülən tenderlərin nazirliyin yüksək rütbəli təmsilçilərinə yaxın şirkətlərə verilməsindən gedir. Təkcə “məsləhət almaq” adı altında Babayevin müavini Anar Kərimovun şirkətlərinə 1 milyon manata yaxın, ardınca isə başqa şirkətlərlə konsorsium şəklində 9 milyon manatlıq tenderlər verilib. Təbii ki, nazirin razılığı ilə! O halda yaxşı olardı ki, əhalinin artımının stimullaşdırılmasının əleyhinə olan nazir, büdcə vəsaitlərinin sağa-sola dağıdılmasının, kimlərinsə(!) cibinə axmasının stimullaşdırılmasında da iştirak etməyəydi...

“AzPolitika.info”