“Paşinyan siyasətinin uğursuzluğu və qonşuları tərəfindən qəbul edilməməsi Sorosla olan işbirliyi və Moskva ilə ciddi mübahisəsi idi. Bütün bunlar nəticədə Ermənistanın Qarabağı qoruya bilməməsinə gətirib çıxardı. Bunlar eyni zəncirin halqalarıdır. O, qlobalistlərlə iş birliyinə keçdi və beləliklə, Moskvanın etibarına sahib olmadı”.

KONKRET.az xəbər verir ki, bu fikirləri Beynəlxalq Avrasiya Hərəkatının rəhbəri Aleksandr Duqin “Moskva-Bakı”ya verdiyi müsahibədə bildirib.

Onun sözlərinə görə, “Qlobalistlər onu Putinlə qalmaqallara, çirkin hərəkətlərə sövq etdilər. Buna görə də Azərbaycan ərazi bütövlüyünü zorla bərpa etməyə başladıqda, Putin bunu kifayət qədər sakit qəbul etdi və hətta müəyyən mənada daxildə dəstəklədi. Moskvanın Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü bərpa etməsinə razı olması üçün heç bir mənəvi və psixoloji əngəl yox idi. Bu, bizim strateji maraqlarımıza uyğun idi və bu, rasionaldır.

Paşinyanın davranışı üzündən Bakı özünü əvvəllər işğal olunmuş ərazilər üzərində nəzarəti bərpa etməkdə tam sərbəst hiss etdi. Bu, azərbaycanlılar üçün vacib idi. Eləcə də həmin məqam Rusiyanın strateji maraqlarına tamamilə zidd deyildi. Türkiyə tərəfindən də bu istək fəal şəkildə dəstəkləndi.

Aleksandr Duqin vurğulayıb ki, “Paşinyanın hakimiyyətinin ilk yarısında özünü necə aparması məni həqiqətən təəccübləndirdi. O, sanki heç erməni deyildi. Ancaq məğlubiyyətdən sonra Ermənistanın baş naziri birdən mövqeyini dəyişdi və özünü ağlabatan bir siyasətçi kimi aparmağa başladı. Moskva ilə (prinsipcə əvvəlki siyasətindən irəli gələrək, indi də yeni təxribatlara gedə bilər) vəziyyəti yumşaltmaq və münasibətləri yaxşılaşdırmaq üçün əlindən gələni edir. Bəzən bəli, sərt anti-Azərbaycan ritorikası səslənir, ancaq bu, əvvəlki dövrlərlə müqayisədə bir neçə dəfə azalıb və yerli auditoriyaya yönəldilib. Bu ritorika beynəlxalq gündəmdən demək olar ki, çıxarılıb. Paşinyan bu gün bəlkə də erməni millətçiləri və qlobalistləri istisna olmaqla hamı üçün faydalı olub”.

Analitin qeyd edib ki, “Baş nazirin indi necə davranması, fikrimcə, Ermənistanın özünün maraqları və gələcəyi naminədir. Mənə elə gəlir ki, erməni xalqı başa düşdü ki, Paşinyan indiki mərhələdə lazım olanıdır, bütün məsələlərin həll yolu budur. Ermənistan Qarabağ iddialarından imtina etməklə Azərbaycanın qələbəsinin nəticələrini qəbul etdi və sülh müqaviləsinə imza atdı”.

Müsahib əlavə edib ki, “Paşinyan Ermənistanla Moskva arasındakı əlaqələri yumşaltdı. Çünki Nikolu devirəcək millətçilər hakimiyyətə gəlsəydi, Moskva çətin vəziyyətdə qalacaqdı. O zaman Ermənistanda hakimiyyətə gələn millətçilər Moskvaya üz tutub agent Sorosu kənarlaşdırdığımızı, indi mövqelərimizi bərpa etdiyimizi söyləyərdilər. Və sonra Moskvanın Qarabağla bağlı siyasət yürütməsi o qədər də asan olmayacaqdı. Əlbəttə ki, ermənilər Moskvanı idarə etməyə çalışacaqlar. Rusiyanı yeni bir eskalasiya mərhələsinə sürükləmək üçün Qarabağdakı təxribatlar istisna edilməzdir. Paşinyan dövründə bu, olmayacaq. O, artıq müharibə etmək istəməyəcək. Odur ki, Paşinyan hamıya faydalıdır. İndi nə qədər qəribə olsa da, Ermənistana Azərbaycanla, Türkiyə və Rusiya ilə sülh çox lazımdır. Bu, onun şansıdır, iqtisadi yüksəliş şansıdır, bütün problemlərin həllidir. Paşinyan bu gün özünü erməni maraqlarını rəhbər tutan çevik siyasətçi kimi göstərir. Bu baxımdan o, vaxtında dayanmağı bacardı”.
“Ermənistandakı Soros təşkilatları indi Paşinyana qarşı ayağa qalxıb. Göründüyü kimi, “məxmər baş nazir”i Ermənistanda hakimiyyətə gətirən Soros üçün bir səhv idi. Bu mənada Paşinyan indi Soros üçün “tullantı”dırmı?”,- sualına A.Duqin belə cavab verib:

– Tamamilə doğrudur. İndi faktiki olaraq, hazırkı Baş nazirin ölkəsinə yenicə böyük bir zərbə vuran Amerikanın Bayden-Soros yuvasını məhv etmək üçün bütün əsasları var. Sorosu ölkədən atmaq lazım gələcək. Paşinyan, bir çoxları kimi, Qərbin dəstəyinin nəyə qadir olduğunu bildi. Sxem yaxşı bilinir. Qərb əvvəl istifadə edir, sonra zibil qutusuna atır. Saakaşvili ilə də, Poroşenko ilə də, Navalnıyla da belə oldu. Müəyyən bir anda belə “qoruyucular” sadəcə bir saniyədə təhvil verilir. Soros üçün onlar həmişə tullantı materialı, “qonaq işçi”, mövsümi sərbəst işçilər olacaqlar – çalışdılar və meydandan çıxdılar. Kim qlobalistlərlə, Baydenlə, Kəmalə Harrislə, indiki Amerika quruluşu ilə məşğul olursa, kim olursa olsun – gürcü, erməni, suriyalı, türk, azərbaycanlı bu sonluğa məhkumdur. Bu qara ləkədir. Öz insanlarını qorumurlar, onlara xəyanət edirlər, istifadə edirlər və atırlar.

Və buna görə, Paşinyan ağlı başında olan bir erməni siyasətinə yönələn kimi, Soros dərhal qəzəbləndi. Düşünürəm ki, indi Soros, əksinə, Paşinyanın rəqiblərini – əvvəllər onun düşməni olan ifrat millətçiləri, “Qarabağ klanı” nı dəstəkləməyə başlayacaq. Ermənistanda hər şey 180 dərəcə dəyişdi. Bundan əvvəl son dərəcə millətçi qüvvələr Rusiyaya – “Qarabağ klanı” Serj Sarkisyana, ondan əvvəl – Robert Koçaryana yönəlmişdi. Moskvada bununla bağlı görüşlər oldu, bunun sayəsində Qarabağdakı status-kvo bir şəkildə qorunub saxlanıldı. Birdən Paşinyan peyda oldu və Soros tərəfindən bu modeli götürüb məhv etdi və Qarabağı itirdi.

Əslində, əvvəlcə Sorosun planına görə, Ermənistanda hakimiyyətə gələndə Paşinyanın vəzifəsi Rusiyaya, KTMT-yə üsyan etmək idi, Qarabağ itirildikdən sonra Azərbaycana qarşı təxribatlar başlatmalı, Türkiyənin rolunu azaltmaqla onu incitməli idi. Amma nə baş verdi? Azərbaycan və Rusiya ilə barışıq müqaviləsi imzaladı, Putinlə razılığa gəldi. İndi bu vampir olan Soros köhnə saçlarının sonuncusunu qoparır. Düşünürəm ki, indi Soros və Amerika səfirliyi ən pis düşməndir. Ondan başqa Zaqafqaziyada strateji təxribatçı fəaliyyət mərkəzi tapıla bilməz. Prinsipcə, mənə elə gəlir ki, sözügedən qüvvələr İŞİD ilə bərabərləşdirilməlidir və bütün Amerika diplomatları, CIA zabitləri ölkədən qovulmalı, bütün fondları – nə qədər tez olarsa, bağlamaq daha yaxşıdır. Bu zəhər, bu qeyri-konstruktiv terror elementləri heç kəsi rahat buraxmayacaq.

Mənə elə gəlir ki, Ermənistan indi bu ekstremist ideologiyaya münasibətdə çox sayıq olacaq. İndi Soros və Paşinyan ciddi bir münaqişəyə girəndə, düşünürəm ki, Ermənistanın baş nazirini dəstəkləməliyik. Hər hansı bir ittifaq, bu və ya digər şəkildə qlobalist şəbəkələrə qarşı olduğu təqdirdə müsbət, konstruktiv və təsirli ola bilər. Bu, istənilən geosiyasi vəziyyətdə qələbəyə aparan yoldur. İlham Əliyev həmişə bunu başa düşdü, Ərdoğan daima bunu başa düşdü, İran da başa düşdü. Ermənilər bunu başa düşsəydilər, yaxşı olardı.

Düşünürəm ki, Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması fonunda bu gün vacib vəzifələrdən biri də Gürcüstanla əməkdaşlıqdır. Düşünürəm ki, Avrasiya ölkələri hamımız birlikdə hərəkət etməli, İlham Əliyevin onsuz da fəal şəkildə gördüyü, Rusiyanın tamamilə dəstəklədiyi və buna böyük səhvlər bahasına tamamilə yeni bir çoxqütblü dünyada yerimizi axtarmalıyıq”.

Tanınmış politoloq deyib ki, vaxtilə “Qarabağ klanı” adlanan siyasətçilər Rusiyanın müttəfiqi idi: “Lakin bu gün onlar bizə rəqib olurlar – siyasət belədir. Şəxsi bir şey yoxdur. Düşünürəm ki, indi Ermənistanda Sorosun “Paşinyan” layihəsi uğursuz olanda qlobalistlər “Qarabağ klanı” vasitəsilə Ermənistana girməyə çalışacaqlar. Paşinyan vasitəsilə deyil, “Qarabağ klanı” vasitəsilə. Eyni zamanda, yaxın gələcəkdə Ermənistanda yeni bir milli qüvvənin meydana çıxması lazım olduğunu düşünürəm. Bu, zəruri və qaçılmazdır. Ancaq qorxuram ki, bu cür gücün gəlməsinə nail olmaq o qədər də asan deyil. Ermənistanın Baş naziri birdən-birə siyasi istiqaməti dəyişdirərsə, düşünürəm ki, onun ən qızğın müxalifləri olan millətçilər olan “Qarabağ klanı” kömək üçün amerikalılara, Sorosa müraciət edəcək və beləliklə yenidən Ermənistanı bu pis dairə boyunca aparmağa çalışacaqlar. Buna görə də Ermənistanın yeni bir gücə sahib olması lazımdır.

Postsovet məkanında hər hansı bir ölkə üçün millətçilik, liberalizm və ABŞ-a yönəlmə ərazilərin itirilməsinə gətirib çıxarır (və bu da təbii bir nəticədir). Bu, hər kəsə aiddir. Bunu Azərbaycan tarixində də gördük – 1990-cı illərin əvvəllərində liberal-millətçi Xalq Cəbhəsi hakimiyyətə gələndə, o zaman Azərbaycan Qarabağı itirdi. Qərbə güvənən Ukrayna millətçiləri Kiyevdə hakimiyyətə gələndə Krımı və Donbası itirdilər. Bu, qanundur. Və “Qarabağ klanı” nın nümayəndələri də bu qanunun təsirini dərk etməlidirlər. Ermənistanda yalnız Avrasiya yönümünü qoruyaraq və Sorosu rədd edərək siyasi qüvvə olaraq qalma şansının olduğunu bilməlidir. Bəli, bu gün “Qarabağ klanı”nın ambisiyaları var. Bu qüvvələr Qarabağ əllərində olduğu müddətdə xalqa, qonşulara və ya başqalarına heç nə təklif edə bilmədilər. Şansları oldu, cəhd etdilər və uğursuz oldular. Bu o deməkdir ki, erməni milli hərəkatının özündə dərin bir böhran var”.

Nəqliyyat və iqtisadi əlaqələrin blokdan çıxarılması Qarabağ zolağında təhlükəsizliyi həyata keçirmək üçün atılan növbəti addımdır. Eyni zamanda, Ermənistanda, rəsmi şəxslər tərəfindən də daxil olmaqla, vaxtaşırı olaraq tərəflərin Qarabağ nizamlanması ilə bağlı razılaşdıqları hər şeyin, o cümlədən nəqliyyat və iqtisadi əlaqələrin blokdan çıxarılması məsələsinin Azərbaycanın maraqları naminə edildiyi tezisləri eşidilməkdədir. Təxminən 30 ildir bloklanmış, qlobal layihələrdə iştirak edə bilməyən Ermənistanın belə fikirdə olması qəribə deyilmi?

Siyasi şərhçi bildirib ki, Azərbaycan öz əraziləri üzərində nəzarəti bərpa etdi və Qarabağın Rusiya qoşunları tərəfindən idarə olunan hissəsi də Rusiya daxil olmaqla hər kəs tərəfindən Azərbaycanın bir hissəsi kimi tanınır. Buna şübhə yoxdur. Ona görə də Azərbaycan artıq sülh prosesini sakit, inamla aparmalı, bəzi formullara xüsusi diqqət yetirməməlidir. İndi iş görməliyik. Ərazi bütövlüyünün bərpasında göstərildiyi kimi.

İndi Azərbaycanın iqtisadi əlaqələri açmaq yolu ilə getməsi, Qarabağdakı erməni əhalisinin hüquqlarını təmin etməsi lazımdır ki, azərbaycanlılar erməni millətçiliyinin məsuliyyətsiz olduğunu göstərsinlər. Dərin, güclü, açıq siyasi sistem, hər şey daxil olmaqla, xalqların hüquqlarına hörmətlə yanaşır və daha əvvəl orada hakim olan bu radikal millətçi modeli əvəz edir.
Nəqliyyat və iqtisadi əlaqələrin blokdan çıxarılması bölgədəki bütün ölkələr üçün faydalı olacaq və yeni bir səhifə açacaq. Ancaq bu, xüsusilə Ermənistan üçün faydalı olacaq. Çünki bütün bölgə ölkələri, Ermənistandan fərqli olaraq, digər dövlətlərə dəniz və ya quru yolu ilə çıxışı var. Çıxılmaz vəziyyətdə yalnız Ermənistan idi. Bu, əslində ölkənin faciəsidir. Nəqliyyat əlaqələrinin blokdan çıxarılması, Azərbaycan və Türkiyə ilə normal münasibətlərin qurulması, hər istiqamətdə birbaşa inteqrasiya ehtimalı Ermənistan iqtisadiyyatında müsbət partlayış üçün bir şansdır. Bu, ölkənin iqtisadi, sosial, siyasi, diplomatik və mədəni tərəqqisidir.

Keçmiş bir düşməni məğlub etmək üçün əsl fürsət qələbənizə sevinmədən ondan bir dost qazanmaqdır. Bu çox incə bir şeydir. Ancaq türklər necə olduğunu bilməsəydilər, heç vaxt böyük dövlətlərini yaratmazdılar. Hökmdarda belə bir bacarıq olmadan heç vaxt böyük bir dövlət yaranmaz. Və Türkiyə heç vaxt Osmanlı İmperiyasını yaratmazdı. Hər hansı bir güc dost münasibətləri yaratmağın nə qədər vacib olduğunu yaxşı başa düşür. Həqiqi Avrasiya dostluğunun qiyməti isə Ermənistanın çiçəklənməsinin açarı olacaqdır ki, bu da Ermənistan iqtisadiyyatının və erməni cəmiyyətinin dirçəlişinin qarşısını alan bütün iqtisadi və ticarət maneələrini ləğv etməkdən ibarət olacaq.

Politoloq vurğulayıb ki, Qarabağ müharibəsi zamanı düşmənlər Rusiyanı Azərbaycanla toqquşmaya sövq etsələr də, Rusiya buna getmədi.

“Hətta Türkiyənin iştirakı ilə Bakıda keçirilən hərbi paradı nümunə göstərənlər də çox idi. Həmin şəxslər türklərin xristianlara qarşı bir zəfərindən danışaraq, təxribat xarakterli şərhlər verməkdən belə çəkinmirdilər. Amma Rusiya Moskva-Bakı-Ankara mövzusunda o qədər ciddi idi ki, müharibənin sonunda hətta Azərbaycanın təsadüfən vurduğu təyyarə belə vəziyyəti dəyişdirə bilmədi.

Moskva və Putinin şəxsən Moskva-Bakı-Ankara strateji xəttinə çox ciddi yanaşdığı ortadadır. Onun sözlərinə görə artıq bu ox uğurla reallaşır. Bu çox ciddidir. Əliyevlə Putin arasındakı yaxınlaşma, ümumiyyətlə, bütöv bir dastandır. Öz ölkələrini və xalqlarını hücum mövqelərinə gətirən iki güclü, irəliyə baxan lider bir çox möhtəşəm hadisənin müəllifinə çevrildilər.

Eyni zamanda, prinsipcə unudulmaması lazım olan Moskva-İrəvan-Tehran oxu da var. Moskva ermənilərə və iranlılara çox yaxın müttəfiqləri kimi baxır. Və Nikol Paşinyanın hakimiyyətdə qaldığı dövrdə görünən Soros təxribatlarına baxmayaraq, bu ox mövcuddur. Və burada bu iki oxun bir-birinə zidd olmaması vacibdir və onları uyğunlaşdırmaqda Rusiya çox maraqlıdır. Xatırladaq ki, Türkiyə ilə İran arasında fikir ayrılıqları və çox ümumi cəhətlər var. Ankara – Tehran düşmənçilik deyil, Rusiya ilə olduğu kimi tarixi rəqabət zonasıdır. İranla Azərbaycan arasındakı münasibətlər də tarixi bir həqiqətdir. İran bütün regional siyasətdə ən vacib amildir və Azərbaycanla Türkiyənin İranla əlaqələrinin necə qurulacağına, bütün bölgənin sabitliyi və firavanlığına da bağlıdır. Burada həqiqətən diqqətli olmalısan.

Əlbəttə ki, Moskva-Bakı-Ankara oxunu bir çox problemlər gözləyir. Çünki dövlətlər nə qədər yaxındırsa, problemlər Qarabağ yolunda bir o qədər yaxın olacaq. Bu ox bir çox cəhətdən qlobalizmə qarşı çıxır. Bu xətt Qərbin təzyiqinin əksinə olaraq güclü, müstəqil dövlətlərin oxudur. Və yalnız bölgədəki ölkələr arasındakı qarşılıqlı əlaqəni gücləndirməklə ortaya çıxan çətinliklərin öhdəsindən gəlmək mümkün olacaqdır. Dediyim kimi, agentlərinin daha çox təxribatı olacaqdır.

Bu agentlər ölkələrimizi qarşı-qarşıya qoymağa çalışacaqlar. Məsələn, xüsusisə deyiləcək ki, gəlin Moskvanın əvəzinə Ankara ilə bir yerdə olaq, çünki Türkiyə Rusiyadan daha vacibdir. Digər kurs bu olacaq ki, məsələn, İranda Cənubi Azərbaycandakı separatizmi dəstəkləmək cəhdləri olacaq.

İndi bu oxu – Moskva-Bakı-Ankara oxunu dağıtmağa, qonşulara böhtan atmağa çalışan təsir agentləri məhz Soros strukturlarının nümayəndələridir. Bu qüvvələr Ermənistanın öhdəsindən gələ bilmədikləri üçün Azərbaycandan keçməyə cəhd edə bilərlər.

Azərbaycanda çox ciddi, çox nüfuzlu intellektual və analitik qüvvələr var, eyni zamanda “sökücülər” də var. Buna görə də, indi prezidentin əsl vətənpərvərlərə, qlobalist strukturlarda hər hansı bir partizanlıqdan azad insanlara güvənməsi hər zamankındən daha vacibdir”. //KONKRET.az//


Paylaş: